ในป่าดิบชื้น

     ในป่าดิบชื้น ความชื้นสูง แต่อากาศกลับร้อนอบอ้าว ในตอนกลางวัน เป็นเพราะ ภายในป่าทึบอากาศหมุนเวียนได้ไม่ดี โดยเฉพาะเส้นทางในหุบ เมื่อเดินป่า ร่างกายต้องใช้พลังงานมาก จึงต้องระบายความร้อนเพื่อรักษาสมดุลย์ของร่างกาย จึงมีเหงื่อออกมาก แต่อุปสรรคก็คือ ความชื้นสัมพัทธ์ที่สูง เหงื่อที่ถูกขับออกมาไม่สามารถระเหยหายไปได้เร็ว มันจึงเหนอะหนะอยู่ที่ผิวหนัง ซึ่งหมายความว่าร่างกายระบายความร้อนได้ไม่ดี และยิ่งทำให้ร่างกายทวีความร้อนอบอ้าวยิ่งขึ้น เพราะยังคงเผาผลาญพลังงานต่อไป สถานการณ์เช่นนี้ ในป่าดิบชื้นที่หนาแน่นมากๆ และมีความชื้นสัมพัทธ์สูง หากยังหักโหมเดินต่อไปจะมีอาการเหมือนเป็นไข้ เหนื่อยมาก

     ฉะนั้น ถ้ารู้สึกร้อนจัด ควรหยุดพัก และวักน้ำในลำธารลูบหน้าลูบตา เป็นการระบายความร้อนออกจากร่างกายวิธีหนึ่ง แต่อย่าลงแช่น้ำ ทั้งๆ ที่ยังเหนื่อยจัด เพราะร่างกายอาจปรับตัวไม่ทัน

     ไม่ควรใส่เสื้อผ้าที่หนาเกินไป ควรเป็นผ้าที่โปร่ง สบาย แห้งเร็ว แต่ควรเป็นเสื้อแขนยาว เพราะมีหลายช่วงต้องผ่านดงหนาม และรังมด ถ้ารู้สึกร้อน ก็สามารถพับแขนขึ้นได้